วัดบวรสถานสุทธาวาส หรือ วัดพระแก้ววังหน้า เป็นวัดประจำพระบรมมหาราชวัง เช่นเดียวกับวัดพระศรีรัตนศาสดารามในพระบรมมหาราชวัง สมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาศักดิพลเสพโปรดให้สร้างวัดบวรสถานสุทธาวาสขึ้นเป็นพุทธบูชาแต่ยังไม่แล้วเสร็จ แม้พระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าเจ้าอยู่หัวจะทรงดำเนินการสร้างต่อมาก็ยังไม่แล้วเสร็จ พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๔ จึงโปรดให้บูรณปฏิสังขรณ์เพิ่มเติมจนแล้วเสร็จสมบูรณ์ พร้อมก่อฐานชุกชีกลางพระอุโบสถไว้ประดิษฐานพระพุทธสิหิงค์ และโปรดให้เขียนภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องตำนานพระพุทธสิหิงค์และอดีตพระพุทธเจ้าไว้ภายในพระอุโบสถด้วย อย่างไรก็ดีแม้พระพุทธสิหิงค์จะไม่เคยได้มาประดิษฐานเป็นพระประธานของวัดบวรสถานสุทธาวาสแต่ภาพจิตรกรรมฝาผนังภายในพระอุโบสถนี้ก็มีคุณค่ายิ่ง สามารถสะท้อนรากฐานทางวัฒนธรรมของสังคมไทย สมัยต้นกรุงรัตนโกสินทร์ได้หลายประการทั้งด้านประวัติศาสตร์ พุทธศาสตร์ และจิตรกรรมไทยได้เป็นอย่างดี หนังสือเรื่อง “จิตรกรรมฝาผนังวัดบวรสถานสุทธาวาส” มีเนื้อหาว่าด้วยการอธิบายความหมายของภาพจิตรกรรมฝาผนังแต่ละตอนและวิเคราะห์รายละเอียดในการเขียนภาพบางภาพ ซึ่งมีการใช้กลวิธีเขียนภาพทั้งแบบจิตรกรรมไทยประเพณีและกลวิธีในการเขียนภาพสมัยใหม่แบบสมจริงปะปนกันอยู่ตามอิทธิพลวัฒนธรรมสมัยใหม่ซึ่งหลั่งไหลเข้ามาสู่สังคมไทยในสมัยนั้น นับว่าเป็นแหล่งข้อมูลเพื่อการศึกษาค้นคว้าด้านจิตรกรรมไทยได้อย่างสมบูรณ์ครบถ้วน